AVUNDUM
Sana satır satır ağladım
Gözyaşlarımla mektuplar bile yazdım Ama hiç birini okuyamadın sen...? Yüregimdeki acıları dindirmek ve yaşamak varmı...? Çünkü; Ben hiç sensiz pencereleri açıp bakmadım... Ben hiç sensiz güneşe gülen gözlerle bakmadım.. Ben hiç sensiz kumsallarda yürümedim.... Ben hiç sensiz denizin kokusunu doya doya çekmedim.. Bu satırlar; Sana beni anlatsın,benim sana anlatamadıklarımı söylesin. Ben senin acını yüregime resmini bırakıp. Avundum.... |