YAKAR O LEYLA BENİGönlümü yakar sevdası,kora saldı O Leyla beni Giydirdi derviş hırkası,yola saldı O Leyla beni Bilmezdim sahrayı çölü,çöle saldı O Leyla beni Dolaşırım ağızlarda dillerde,dile saldı O Leyla beni Eyledi bir dertli bülbül,güle saldı O Leyla beni Bir ateş yakar bedeni,ben ararım bende beni Gönül şehrim ahuzarda ararım her yerde seni Gönül sarayımda sultan sensin,ben ararım Leylam seni Yoktan var eyledi,onsekiz bin alemi,yaksın O Leyla beni Taht kurmuş gönül sarayımda,şad eder O Leyla beni Kan ağlasın iki didem,istemem bitmesin bu çilem Dergahında köle olam,böyle bile O Leyla beni Düşürmüş bir aşk denizinde yüzdürür O Leyla beni Dünya denen bir gemide gezdirir O Leyla beni Gönlümde bir hasret koru,yazdırır O Leyla beni Aşkından pervaneyem,döndürür O Leyla beni Alaettin’im dilerim götürür gayeme bu yollar beni Yaradana yanmıyorsa neyleyim ben böyle beni İçimde yanan volkan var,söndürmez derya beni Lütfeyle sevgini nakşet gönlüme,kıskansın Mecnunla bu Leyla beni |
Çölde kum tanesi Mecnun’um, Leylâ’n...
Kara kuru bir kız, sanma ki ceylan…
Her şeyin sonu var, ölümlü insan...
İçinde yittiğin çöl, senin Mevlâ’n!
Onur BİLGE