AYAKÜSTÜ DİKENÜSTÜ
Burnumdan solumaya başlayan
bin yıllık suskunluk ayak uçlarımda hissettirmeye başlamışken kendini dikenüstüyüm ayaküstü dur demeden anlamayan bir çocuğun peşine takılan sabrım kırıvermişti taşlarını dere tepe düz gidilen bir coğrafyanın öylece orta bir yerinde Hiç oralı olmayan dünyadan öcünü alıyordu ayaklarım yollar tepiyordu yalınayak [ /italik ] |