DOĞMAYAN GÜNEŞ
bu hayat yolunda, ilerliyorken.
Bir sandal misali, yalpalıyorum. öyleki dalgalar, sarmış çevremi. yakomozu görmek,hayal geliyor. Güneş doğmuyor ki,benim dünyama. Geceyle gündüzüm,hep aynı benim. Mutluluk girmedi,hiç bir rüyama. Yalnızlık yoldaşım,oldu hep benim. Yakan ateşmiki,yara görünsün. Yüreğimde ki kor,küle bürünsün. Zemheri ayının,karıda yağsa. sanmam içimdeki, yangınım sönsün. ufkumda tan yeri,hiç ağarmıyor. Nerelere baksam,her yer karanlık. Bekliyorum ama,sabah olmuyor. bekliyorum ama, GÜNEŞ DOĞMUYOR.. SONBAHAR 53 |