seni sevmenin,
güzel olan herşeyini,
sorsan bana;
bilirim...
yalnız gecelerde,
senle uyumanın sıcaklığını,
sorsan bana;
bilirim.
gözlerine, gözlerimi,
değdirmeyi ışık ışık,
sorsan bana;
bilirim.
aşkı anlat desen,
desen ki kelime kelime,
inan anlatabilirim.
kavuşmayı anlat desen,
herşeyden zor,
yaşayamadım;
anlatamam ki.

yüreğimden,
güvercinler uçururdum,
dileseydin benden,
nedenim,gözyaşlarım,çiçeğim,
yaşama sevincim,gerçeğimdin,
senindim dileseydin.
karlar yağar da;
beyaza bürünür gözaldığınca,
uçlar bucaklar hani,
öyle sevmiştim,
ak’tım, saftım ,şeffaftım;
sendin heryanım,
dileyip alsaydın...
seninle konuşmayı bilirim,
gözgöze,
aşk dilini de bilirim,
sessizliğini anlatamam ki...

şimdi başka duygulardasın,
belki sevda çok uzağında,
olsa da artık çok geç,
yüreğim geçti karşı kıyıya..
senin dalgalarınla..
ayak basmadığım karanın,
kıyısında kalakaldı,
geldi de bir adım daha,
atmaya güç mü kaldı...
takat mı kaldı,
oradaydın oysa,
dokunsan değecek kadar,
açsan kollarını,
saracak kadar yakın,
dileyip uzatsan elini,
tutacak kadar yakın...
sana gelmeyi;
bilirim,
dolu, dopdolu;
sevmeyi de bilirim,
boğulmaya bırakmanı,
anlatamam ki...

sevgin tuttu beni,
tuttu,can verdi,yürüttü,
sevdanın sonbaharında,
yeşertti yeniden filizleri.
zamansızlığın çıkmazından,
aldı da; seninle vakte koydu..
senle zamanın geçmesini,
güneşin aşıp gitmesini ,
bilirim de,
sensiz saatlerin,
anlamsızlığını,
yaşanmayası ızdırabını ,
anlatamam ki.

seni sevmeye,
öyle alışmıştı ki;
o unuttuğun yüreğimde,
her nefeste sen,
göz kırpmalarımda sen,
her adımda sen vardın.
bugünde ,yarında;
yarından sonralarda,
hep sen olacaktın,
deli gönlüm,
tutunmuştu sana.
şimdi karanlık meçhuldesin,
herşeyi bilirim,
her şeyi anlarım da,
meçhulü anlatamam ki.....

benimkaranlığım