ÜŞÜYORUM
kaçıncı gece saymadım ve yoksun
herkesin içinde yanlızım seni düşünüyorum uzaklarda belkide benim gibi aynı yıldıza bakıyorsun benim gibi üşüyerek deli derlerdi bana zaman zaman güler geçerdim çünki ne denli akıllı oldugumu bilirdim sensizlikten olsa gerek deliriyorum sensizlige üşüyorum kaçak oynadım oyunu ama gerçekti yavanda olsa ekmek beraber yedik farkına bile varmadan oyundada olmadan nasıl sevdik anlamadan galiba üşüyorduk işin varkına varmadan canlar iki kutupludur ruh ikizide denir bazen tenini tenin ruhunu ruhu hissedersin sebebini bilmezsin ama seversin işte biz böyle üşüdük sanırım yarım yaşadık yaşamları bir bütünü tanımadan erkenmi aldık ne ateşte tam yanmadan ayrıldık barıştık küsüyorum kapat artık kapıyı çünki çok üşüyorum EROL.CUCE canımdan çok sevdigime |
kaleminiz daim olsun