EY ŞEHİR
ey şehir
gelme üstüme bu kadar bu halinle anneme benzersin yanıyor çehren azar azar ancak aşkın bağrında sönersin bırakta sarılayım esrarına bırakta anneme sarılayım her lahza düşerim efkarına beni senden ayıran geceye darılayım gel seni anneme götüreyim mavera-ünnehrinden geçip kimse görmeden ışıklarını söndüreyim mesafeler benden ben mesafelerden muzdarip gündüzün bir dert gecen muamma ışıklarını tüketen karanlığın vardı sensiz düş kuramam sanma sen doğmamıştın daha annemin ninnileri vardı... |
kaleminiz dert görmesin..
..