Sanrıların Dansı
Kirpiklerim yorgun...
Kelimeler yüklendikleri anlamları taşımıyorlar artık. Dil suskun... Gözlerin uçurum... .................. Düşmekten korkuyorum... Gece yarıları nöbetler halinde uyanışlarım. Bana dokunuyor tenin, Hissediyorum... Yokluğun bana dokunuyor, Dokunuyor da ağlayamıyorum... Her şey alışkanlık yapıyor... Geceler, Gündüzler, Kimliksiz adresler, Durmadan çalan telefonlar, İnsanlar... Yapıyor da ben bir yokluğuna alışamıyorum... Tomurcuklar çiçek açıyor bu aralar, Kelebekler ömür dolduruyor. Dolduruyor da ben bir yarattığın boşluğu dolduramıyorum... Sonsuzluğu gözlerin bildim... İçinde kayboldum... Kayboldum da öyle çok sevmişim ki seni, Çıkış kapısını bulmaya, K I Y A M I Y O R U M... Elif SEZGİN |
Yüreğe dokunan bir şiirdi, tebrikler..