VE GÜNEŞ ZAMANSIZDI
VE GÜNEŞ ZAMANSIZDI
Zihnimde ,gece sona erdi. Vakit zamansız,mevsimlerden yazdı.. Huzursuz adımlarla,iki çocuktu kaldırımlarda. Kızgın toprakta,yanan yorgun ayaklar, Minik omuzlarında,acımasız sancılar.. İki çocuk....kaldırımlarda... Bir ağaç kovuğunda, Kendi icatları küçük dramla,baş başa... Uzakta ,çok uzakta bir adamla sonsuzlukta... Mevsim,sonbahardı.Sokağın yorgun ışıkları,yağan yağmurla, İki çocuk....kaldırımlarda yalnızdı. Gökten inen yağmurlardı gözyaşları. Bütünleşmiş, iki sefil vücutla, Uzakta,çok uzakta adamla,karanlıklarda... Mevsim kıştı.Adamın çocukları, Alev alev yanan evin gölgesinde, Tir tirdi... Buz tutmuştu solukları, Buz tutmuştu,birbirini saran kolları... Vakit zamansızdı.... Ölüm zamansızdı... Çocuklar zamansızdı... Uzakta,çok uzakta adam zamansızdı... Ve Güneş zamansızdı..... Eda TÜTER.(aşiyan052) Yorum: A zade bayefendiye sonsuz teşekkür ve saygılar |