Tek bir odada yaşar yalnızca baba
Anne, nine, kardeşle birdir evlat
Sağı duvar solu duvardır odanın
Yukarısı tavan, aşağısı taban
Ağlasa sesini duyan yok
Korksa sığınacak kimse bulunmaz
Yollar ayrıldı yllar sonra
Anne küstürdü evladı babaya
Evlat babayı gömek istemez
Babaysa evlada hiç küsmez
Bayramlarda evladı arar baba
Görünce öcü sanar babayı evlat
Eve kapatılır baba köye gelince
Beyinleri yıkanır hayırsız baba diye
Derler o size bakmaz karışmayız ha
Varı yoğu akar öbür evlatlara
Uğraşları 3 evleklik bahçe için
Ah bir alsalar zengin olacaklar
Baba ayırmak istemez hiçbirini
Der hepside benim evladımdır
Turhani der şaşmaz kantar
Acaba bunlar beni ne sanar

Fatma Kızıma açık mektup. Diken nereye batsa mutlaka acır. Acımayan yer yoktur vücutta. Sizler benim canım, kolum kanadımsınız.
29.01.2009 aşıkturhani/ ANTALYA