İKLİMSİZ / güzŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ezberimi bozdu ayrılık… Bütün acılar çıplak /hükümsüz/ ve bütün yaşanmışlıklara tövbeliyim, sensiz yaşamak iklimsiz ve acınla lekeye bulandı güz... Acın sıyrıldıkça Evvellerinden… Gidişinin gölgesi çöktü güze Anladım... Ademoğlunun güze küskünlüğünü Sustum… Yaralarımdı kabuğum. Bir güz ayrılığıydı En taze kavrukluğum. Elmanın yasak tadı ağzımda En başa dönebilmeliydik Rahminde arınmalıydım . Tüm acılardan Sen taze gelin. Ben rahminde Bir masum cenin. Doğmalıydım. Ve neler çaldıysa Ademlik bizden Soyunup İklimsizce... Hazanı silmeliydik ömrümüzden Kim bilir? Belki baharı bulurduk. |
beğenerek okudum
saygılar