ÜSTAD, Nazım Hikmet, anısına.
ÜSTAD, Nazım Hikmet, anısına.
Sen Bu dünyaya veda ettiğinde. Ben gözlerimi açmışım, be üstad. İnsanlık adına, insanca yaşama adına. Yollara düşmüşüm be üstad. Kula kulluğu ortadan kaldırma adına. Kelle koydum bu dava uğruna. İnsanlık adına, insanca yaşama adına. Siper edindim vücudumu, Ezilenleri koruma adına. Seni yurttan sürenler, şimdi yasını tutmaktalar. Sana reva gördükleri zulmu, Şimdi bize uygulamaktalar. Sen ayırımcılığa karşıydın, İnsana insanca mumameleyi, savunurdun. Şimdi seni takip ettiğini söyleyenler, O zaman seni anlamadıkları gibi, Şimdide beni anlamıyorlar, be üstad. Senin zorunluluktan, gurbette kaldı kabrin. Ya benim, hiç bir zorunluluğum olmadığı halde. Şu gurbete, mahkum olmam, Neyle tarif edilebilir, be üstad. insanın insanca yasaya bildiği, topraklar, Hasat mevsimi gelmeden, dalından koparılmaktalar. Koparan elleri bertaraf edecek, emeğin alın teri. Ezilmişlik olmayacak bu toplumun kaderi. İnsanca yaşama adına. Kelle koydum, bu dava uğruna. Parçalansada lime lime bu yürek. Bu zulümleri ortadan kaldırmaya. İbrahimler, Muhammed ler gerek. 5 mayıs. 2008 Furkan Evren Nezir Not.-Selam. Ali Değirmenci Kardeş. Yapmış olduğun bu kapsamlı araştırma için teşekür ederim, Nazım Hikmet anısına şiir yazmıştım. islami camiadan olumlu eleştiriler,gelmemiş olmasına rağmen, Nazım Hikmetle inanç yönünden bir müslümanın fikir birlikteliği olamaz. Bir müslüman, onun yaptığı gibi iki yüzlü bir tavır sergileyemez, Ben Nazım Hikmetin,şairlik yönüne vurgu yaparak, Ezilenlerin yanında yer almış olmasından dolayı, şairlik yönü hasebiyle, üstad Tabirini kullandim. Sözü fazla uzatmadan, sizi, Onun anısına, mayıs ayında yazmış olduğum şiirle başbaşa bırakıyorum. |
müzeyyen başkır