ağlamadan önce sildim gözyaşlarımı içimde
siz bilmediniz
bu yüzdedir hep gülen yüzümü gördüğünüz
gözlerimde parıldıyan ışık
şaşkın kararsız o gülümseme
..................................... ki ’mutluluk’ sanırdınız

üzüntülerim,
hep kuru temizleme...


ağacın gölgesine konuktur çoğu zaman
o tavşan ürkeği
evlatlık
yetim
o dalkavuğu kendinin
ki başarısız -o benim..
kuru dal
.................................... siz ’ağacın kendisi’ diye tanırdınız

korkularım, saklanır hep heybetime

önce umutlarım
sonra da aldanışlar
yarım ve tek yaşamayı öğretti aşklar
bugüne dek
gövdesiz bir yarım dinlediniz
suskun haykırışını..................ki siz ’şiir’ bilirdiniz

sessizliğim,hep teselli yüreğime

Bütün şiirlerim kendime tamamladığım yarım
................................................ ki ben ona ’aşk’ derim


siz anladınız.

Elif Şebnem Akal