adını siz bulun
hoş gelmişsin demiştim
gönlümün evine kalbimin misafiri simdi ne kalp kladı ne misafir ne ev varken yok oldu izi kaldı derinde bir şarkımıydı önce fon sonra sözler ve hüzüne bogularak bitiş ama ben şarkıları sevmezdim dualar bilirdim dua sölerdim kendimce tanıdıgım insanlara tanımadıgım kişilere bir gün oldu sevdigim her şeyden nefret ettim biz bütün elmaydık hani elma çürüdü kurtlar yemedi çünkü kutsaldı o elmayı oluşturanlar her gün anımsarmı gözlerim o senin gözlerini ya o sözleri anımsıyormuş megersem insanın aklında çivi gibi çakılı kalıyormuş şaşırdım ilk kez şahit oldum dilin susup kalbin konuştuğuna dil dua ediyor kalp haykırıyor bi bedende iki kişi avuturum diyorum bilmiyorum dualar ediyorum sana ve sana ve sana |
duaya duran eller ve dua eden diller çok yaşasın