SESSİZLİĞİM
Yangınımla
Sarmaş dolaş oluyorum Bu kentte.. Hesapsız,pazarlıksız Bir hayatın içersinde, Yol veriyorum Yüreğimin ırmağına.. Anlamsız geliyor yaşamak artık.. İnsanları tanımlıyorum İçsel ve düşsel.. Pay çıkartıyorum kendimden, Erteleniyorum.. Düş bozumlarının Gölgesi düşüyor beynime.. Sonrası hayal kırıklığı, Sonrası anlamsızlıklar.. Sevdalarım zulalanıyor, Ama sığmıyor yüreğime.. Küçük bir pencereden Gökyüzü alıyorum içeriye.. Sanki ölüm geliyor Örselenmiş yaşamla birlikte.. Ve ben hep sonbahar oluyorum Bitmeyen hüzünlerle.. Anlamadan ve anlaşılmadan Sürüp giderken yaşam, Hayatın ilk demlerindeki O yürek çarpıntısıyla, Yeniden,delicesine Ve inadına yaşamak istiyorum.. Belki bundandır suskunluğum, Durgunluğum bundandır belki.. Yaşamdan öteye geçmeden Yorulan bir garip insan misâli.. Murat Yanç |
hoşgeldin can
sevgiyle