PRANGALAR VURDUM YALNIZLIĞIMA

Prangalar vurdum yalnızlığıma
Vazgeçsin diye peşimde koşmaktan
Yıllar yılı bırakmadı yakamı
Ne ayrılıklar yaşadım bedeli ağır
Ne yükler taşıdım omuzlarımda
Yinede görmedi çektiklerimi
Duymadı feryatlarımı
Gözleri kördü kulakları sağır.

Prangalar vurdum yalnızlığıma
Kalsın artık olduğu yerde benden ayrı
Dört duvar bensiz sarsın onu
Biraz avunsun kendisiyle
Düşünmem bir kez bile ne olduğunu
Uyanmak istemem
O meşum hain sesiyle

Prangalar vurdum yalnızlığıma
Zora düştüğüm kadar zora düşsün ben gibi
Artık tüm yalvarışım Tanrıya
Tüm beddualarım o’na
Elimde bir keski bir çekiç
Kitabe-i seng-i mezar diye yazacağım
Ayrılığın kapısına
Korkmuyorum bundan
Haberi olsun
Okusun,
Herkes bilsin, yalnızlığın kitabını
Ayrılığın kapısından

Hüseyin AKOVALI