bir eski öyküden yeniden yaprak açmış
çiçeği dönmeden böceğe
bir huysuzluk ya
bunu da kaldırırım sanıp
yeniden tatlandım
yine
ama
son kez aldandım


bu gece
kırgınlıklarıma teslim oldum
yaşamın bundan ötesini
gayrı öyle sayarım
sandım buldum
buldum yüreğimin aynasını
düşünemedim de hiç
özür dilerim
sen apayrı varsın
sen benden
ve bedenimdeki senden
başka bir insansın

bu yangı benimse
sen
apayrı yanarsın

sorgulandım
içsel
başlıyorsa dedim yolculuğun yanlış mevsimden
ayrıksa her şey
kaynatamam artık yüreğimde
sıcağı yüksek bedenimin
korkum var
korkumu atamam titrek yüreğimden


dünyalar apayrı
uzayımız bile ayrıysa
bir anlıksa her şey
kesişen yaşamlarıysa şifrelenmiş
iki kişilik
nasılsa bir düştür demeli gülümseyerek
acıdan daha acı
sarısından daha da sarı olsun ayrılığın adı

bölüşmekmiş evvelinden lokmalarını
ve içmekmiş ezeline yudum yudum
öyle denilmişse
ki
öyle konulmuşsa adı aşkın
artık kapısında kurulu bir kurt kapanının
bu düşün adı
kurt
ininde kalsın

tıfıldık
enginliklerde uçuşandılar
umutlar umutlar
o umutlara da sözüm var
yeter artık teslim oldum
varsın gitsinler
yok olsunlar

umut yoksulluğu
ve
işte böyle bir aşk zamanı
hiç bir yanımda olmasınlar
artık parçasıysa aşk sanal yaşamın

bir ses de diyorsa eğer yüreğinden
ve çınlıyorsa kulakların
bırak bozma başka yaşamları
hatırlandıkça anılasın
nasılsa güzelliklerdir adın
geçmiş de gelecek de
çirkinlik ve güzellikler de
bırak
her şey yerinde kalsın


23 ocak 2009 Denizli