EY YAR
Sarı saçlarını rüzgarlara bırak sevgili
Bilirmisin seni görünce içimde nasıl güller açtıgını Ne hoş kokuyor öyle gözlerinde sevda İçime çektiğim nefesimsin ey yarrrrrrrrrrr Yağmur dan mı kaçarsın savrulan yaprak gibi Birazdan uçacak gibisin rüzgarla gökyüzüne Gecenin bir yarısı hangi sevgilinin Bu kadar ay gibi parlak olurki yüzü Hangi gölgenin arkasından gider ayaklarım Söz geçmiyorki gönlüme seni görmedigim zaman Dinlemiyor yarılı yüreğim geliyor peşin sıra Kırmızı atkısını rüzgara savurup giden sevgili Hangi yagmur damlaları ıslatır beni Zaten aşkından sırılsıklam olmuş bedenim Nedendir bu ürkek bakışların bir ceylan gibi Şimşektenmi korkarsın nedir bu ürkekliğin Bilirmisin hergece çakan içimdeki yıldırımı Kalbimi tam ortasından bölüp ğeçen ateşi Seni ne çok sevdigimi biliyorsun Büyük aşkını taşıdıgım sevgili Dog yine gecelerime.. ay ışıgım sen ol Gözlerimin şavkında sen olayım Her gece kurşuna dizsin bakışın Şafak vakti dizlerinde vurulayım Doğ yine gecelerime..ay ışıgım sen ol ey yarrrrrrrrrrrrrrr Bu şiirimde büyük emeği geçen A.zade hocama çok teşekür ediyorum. |
Ben sanatı yok olan dünyayı hiç düşünmedim sanırım renkleri kaybolmuş gökkuşağı misali olurdu....
Kutlarım.