Sensizliğe alışamadım
Boynunu büküp gittiğin o günü
Unut desende unutamadım Şimdi bensizliğe alış diyorsun Sensizliğe inan ki alışamadım Sensiz geceler zindandır bana Sensiz sabahlar olmuyor anla Ne olur beni sen sen biraz anla Sensizliğe inan ki alışamadım Bu kadar zor olur sanmazdım Bilse idim sende ayrı olmazdım Bir başıma bak çaresiz kaldım Sensizliğe inan ki alışamadım Nereye baksam seni görürüm Odama girdikçe konunu alırım Ben bu gidişle mecnun olurum Sensizliğe inan ki alışamadım Son bir defa ben yalvarıyorum Her gün hasretinle yanıyorum Utanmayı bıraktım ağlıyorum Sensizliğe inan ki alışamadım Hasan Gençay 20 01 2009 |
bir kurşun yedi yüreğim
uçuklayan duygularım dudaklarımdan
ıstakoz kanı renginde akmakta
ellerin toprak atıyor üstüme
senin gibi beyazlar giymişim
ruhumu uçurup yüreğine
toprak altında kalmışım
toprağımsın
seni düşünmekteyim…
güzeldi dost kutlarım selamlar