ÇOCUKLUĞUM
Çocukluğum
Çocukluğum çok uzaklarda kaldı, Yaşarken fark edemediğim, Şimdilerde ulaşamadığım... Ne kadar da hevesliydim ’ondan’ kurtulmak için. Bilemezdim bu kadar hasret kalacağımı... Bezden bir bebek hayallerimi süsleyen ’oyuncak ’denince ilk o gelir aklıma Çocukken oyuncakların anlamını bilemezdim ki... Oyunsa hayati çözebilmekti Yakar topun asıl oyun olduğunu Söylemezlerdi ki. İlk arkadaşım, sırdaşım Nereden, neden geldiğini bilmediğim gözyaşlarımdı... Onları dökmek için çok erken olduğunu bilemezdim ki... Tek eğlencem, Geceleri gökyüzünde yanıp sönen pırıltılara bakmaktı. Yıldızlarla dostluk ettiğimin farkında değildim ki... Kavga, kahır. Nefret. Gözyaşı arasındayken, Sevginin ne olduğunu öğrenemedim ki. (18.03.1999 NİĞDE-Ulukışla) Arzu Savran Yıldırım ________________________________________ |
hayırlısı olsun be şairim