Güzel günlerin son günü
Bardak bağırmış
Köpürmüş
Taşmış
Nerdeler? diye bağırmış
Kaçtığımızı anlayınca
Arkamızdan koşmuş
Baktı ki böyle olmayacak
Salyangozun birine binip
Yürü... demiş
Anca varırız kaçıp gidenlere
Altıncı günün sonunda
Bir nisan akşamı olacak
Bulmuş içimizden birini
Zıplamış eline
Kaçamamış içimizden biri
Bakmış bardağa
Sonunda demiş
Sonunda yakalandık...
Bir yudum
Bir yudum daha derken
Görmez olmuş bardağı içimizden biri
Anlatıp durmaktayken bardak
Boşluklarda hınzırca sallanıyormuş
İçimizden biri.
Altın sarısı anılar çınlarken kulağında
Ve uzun saniyeler geçmek bilmezken
O günün gecesi
-Yedisine bağlanacaktı hani
Bağlanamadı-
İşte tam o gece
Sızmış bir pencereden içeri
Mutlu mesut uyunan insanların
Koynuna girip
Dudağının sağına geceyi
Soluna sükûneti almış
Bırakmış kendini yalnızlıklara.