YALAN
Üstüme alıyorum kapıları
saçaklarına yağmaktan değil ağlamaktan çürümüş bir eve yangın sesi taşıyorum bahçesinde çingene otlar büyütüyorum pervasız hayata avlusunda unuttuğum çocukluğumun kara lastiklerini çıkartıp beyaza basıyorum ne kadar yalın ayağım varsa yürüyorum sana doğru. izlerimin yerine dizlerimi seviyorum şimdilerde kireç kesmiş duvarında sobelenmeyi bekleyen gözlerle sayıyorum kendimi bu YÜZ den çıkartıyorum astarıma bakıyorum. üstüme alıyorum kapıları çocukluğumu içerde bırakıyorum siyah beyaz dönemden kalan tek renkli yalana sarılıyorum suya düşüyorum........ |
¤°´¯ °¤ SEVGİLERİMLE ¤°´¯° °¤
¤°´¯ °¤ KUTLUYORUM ¤°´¯° °¤`
¤°´¯ °¤ KALEM DAİM OLSUN ¤°´¯° °¤