Hasret
Cefaya sarılıp hayata küstüm
Ağarmış saçlarım sarktı yüzümden Kendi göbeğimi elimle kestim Sen ile ben aktı iki gözümden Dolaştım gezindim bu günde sensiz Sanma ki deliyim sanma ki sarhoş Kurallar çiğnenmiş her şey düzensiz Gördüm ki caddeler sokaklar bomboş Hasret yorgunluğu çökmüş serime Seni göreceğim düşe hasretim Malum olsun beni yakan yarime Göremezsem diye budur kasvetim Gurbetin havası zehirden acı Sevdanın hasreti ile yanmışım Aylardır gelmedi nerde postacı Bir haber yollarsan gelir sanmışım Güneşim ısıtmaz üşür bedenim Umutlarım düştü hasret seline Gönlüme cefalar zulüm edenim Yabancı eller mi değdi eline Saçlarım karbeyaz büküldü belim Tükendi korlarım şimdi kül oldum Akmıyor kaynağım kurumuş dalım Baharı görmeden sararıp soldum Geçti ömür işte son nefesteyim Efkarımı kadeh kadeh dağıttım Belki gelir diye hep hevesteyim Gözyaşım ile yürek soğuttum Bir yerlerde başlar mutluluk fakat Zamanı pervasız yollar bilecek Kollarda tükenip bitince takat Dökülen yaşımı kimler silecek... Nermin Aydın |