DÖKÜLÜR
DÖKÜLÜR
Kör gönül isyanada dem tutar bu gün Çünkü gidişinden hasret dökülür Kış düşer ömrüme kar yağar her gün Bak canan ömürüme hazan dökülür Olmuyor be gülüm sensiz bir an ım Sen ile doludur bitmez isyanım Ben sende mahkumum sen ise canım Hasret söyler dilim tele dökülür Mey gibi demlenir artar eksilmez Gönül yarasını çekmeyen bilmez Aşık maşuk una kul olur ölmez Dide den yaş gizli gizli dökülür Gönül susar artık bülbül zar eder Ak güller kan ile rengin al eder Gidişin AHMET i yakar kül eder Meydana közüyle külü dökülür AHMET BOGÜN GEBZE 20/01/2009/ |