Bulut Boşluğu...
Ayağım bulut boşluğu
Kimsesiz insanların arasında Gezip dolaşıyor başı önünde Minik bir yüreği var ayağımın Atıp durdukça görüyorum Tebessümünü... Yeni yetme yalnızlıklar türedi Ayağım görmedi bunları Kaçtı... Durursa yakalanacaktı. Durursa beni de bırakacaktı Bulutları da. Durursa belki, Bir daha asla... |
Şiire çok fazla önem vermek, çok fazla işçilik göstermek, biraz da gizem yüklemek gerekir.
Tıpkı sizin gibi.
Tebrikler.