Nihayet evlendi, şu salak ali.
Canım, cicim derken gelecek belli.
Yıllar nasıl geçer, görücez gali.
İşte hikayemiz, başlar serüven.

Balayı güzeldi, sonrası kötü.
Eve dönülünce, gelin çok öttü.
Yuları kapınca, kabardı biti.
Alinin yaşamı, karardı birden.

Yeni gelin önce, evi ayırdı.
Kaynana istemem, diye bağırdı.
Kendi anasını, hemen çağırdı.
Alinin hayatı, zehr oldu dilden.

Düğünde toplanan, takı bilezik.
El koydu anası, başlar rezillik.
Bulaşık, çamaşır, ilk günden pislik.
Süpürge alinin, düşmez elinden.

Ali erken kalkar, çay kahvaltı yok.
Mutfakta akşamdan, bulaşıkta çok.
İşine gidecek, her taraf bombok.
Ali pusulayı, şaşırdı dünden.

Bir yılı geçmedi, koltuk kanepe.
Makine edevat, atıldı çöpe.
Bunlar külfet yaptı, alide cepe.
Ali borç içinde, kayboldu hepten.

Karıda konken var, akrabada var.
Kurdu saltanatı, elinde kozlar.
Birde bebek oldu, durmaz cıyaklar.
Alinin hayatı, kötü gün günden.

Hastalık hastası, sıkardı başı.
Sigara bira var, ekranda başı.
Bitmezdi karının, yanı yandaşı.
Uzun yıllar geçti, böyle ömürden.

Diktatörlük kurdu, hemde ne ala.
Elli yıllık evliler, sürüyor hala.
Bizim salak ali, çekiyor bela.
Tersine değişti, töre ve düzen.

Ali kardeş bugün, kafayı yedi.
Karı malı mülkü, çoktan bitirdi.
İki oğlan bir kız, onlar evlendi.
Oldu bizim ali, derbeder gezen.

Türkmendağlı bunlar, gerçek serüven.
Nadiren olsa da, oluyor bazen.
Şimdi daha kötü, kalmadı güven.
Yuları verirsen, ölürsün hemen.
İstersen şu bizim aliye özen.