Filistin'de Çocuk Olmak
vurdular beni ey dünya
ben çocuktum daha okul nedir sıra nedir defter nedir kalem nedir bilemedim beni vurdular ey dünya ben çocuktum daha baban öldü dediler bir hafta önce ölmek nedir dedim sustular peki niye öldü dedim savaş var dediler savaş da ne oyun mu dedim gene sustular dün öğrendim ki annem de babamın yanına gitmiş bir yanımda teyzem bir yanımda halam sürekli ağlıyorlar sordum onlara peki ben ne zaman gideceğim dedim ağlamaları daha da arttı Allah bilir dediler beni evden dışarı bırakmıyorlar kendileri de bişey getirmiyorlar ama ben çok acıktım söylüyorum duymuyorlar bugün erkenden evden çıktım beni görmediler baktım ki her yer yıkık dökük insanlar bir o yana bir bu yana bir de baktım ki oyun arkadaşım kapının önüne uzanmış oyun oynuyor zannettim gittim seslendim beni duymadı dokundum buz gibi olmuş elleri çevirdim kendime kana boyanmış her yeri ve anladım o an savaş denen şeyi sonra bir ses ıslık gibi şimdi kalabalıkken burası birden herkes nereye gitti ya o gökyüzünden bana gelen de ne ahhh dünya vurdular beni ben çocuktum daha LİYA |
Çok güzel bir şiirdi okuduğum.
Gerçek manada haz aldım.
Hakikaten mutlu oldum.
Sevindim, memnun oldum.
Tebrikler şiirinize.
Saygılar şiirle bezenmiş gönlünüze.
Selamlar.