YALNIZIM ÜŞÜYORUMYalnızım üşüyorum sevdaya koşuyorum Üşüyen hayalimle gönlünü okşuyorum Yorulan dizlerime Nereye soruyorum Bürünemedi gönlüm Sevda denen hırkaya Figürünü çizmişim kalbimin köşesine Her durağın başında hislenip bakıyorum Şarkılarımda hüzün koparıyor tenimden Gecelere uzanıp Benzetiyorum ay’a Arada bulutlara adımla söz ederim Huzur veriyor gönle götürüyor sevdaya Doğudan doğan güneş dolanıyor güneyden Batarken çok hüzünlü Renk veriyor dalgaya İstemem sabah olsun karanlığa yeterim Günahımla baş başa El açarım duaya Gözyaşı döküyorum örtüyor gecelerim Rüyalarıma girme şarkını hecelerim Başlarken yarım kopuk Zül kaldı tümcelerim Kestim umutlarımı Yazmıyorum sevdaya Yürüyorum hayale kaldırım döşüyorum Her merdiven başında solumu okşuyorum Sanki rüya gibiyim tende dolaşıyorum Önümde siluetin Bürünüyor edaya Kadere keder demem kör olsada talihim Bundan sonrası şansa bahtıma demiyorum Gece yarımındayım şahit bana duvarlar Çekmedim perdeleri Engel olmasın ay’a Dayadım şakağıma desteğim oldu elim Artık son buldu sefam kıya yanaşıyorum Hülyalara dalmışım Yarım’dan sonra yokum Gömdüm uykularımı Gönül denen Saraya. 18.01.09 |
üşüyorum
ve düşüyorum kaldırımlara
tutunacak el yok
varolasın sevgili dost
sağlıcakla