Ey Musa
Sesimin çıktığı kadar
Soluğumun yettiği kadar
Müştekiyim
Seni hiç edip zulmü giyinerek
Yeri göğü ve Süleyman’ın karıncalarını incitenlerden
/Asanı vurup kırdığın nefislerine yeniden
Yenik düşerek katilleri yüceltenlerden

Ey Musa
Sen böyle olsun dilemedin şüphesiz
Senin kavmin savaş açıp helakını dilediğin
Firavunun safına geçti
Artık senden değiller onlar
Senin kavlince uyanmıyorlar sabahlara
Bıldırcın eti ve kudret helvası değil
İnsan eti yiyorlar ya Musa
Kan içici iştihalarıyla seni çoktan unuttular
İyiliğe kör davetine sağır oldular
Tevrat’ının haini bir kavgayı kuşanıp
Dünyaya kafa tutar oldular ya Musa

Ey Musa
Her biri belam kesilip
Döndü topuklarının üzerinde
İstikametini terk edip
İblisin ipini çekiyorlar boyunlarına

Ey Musa
Senin firavunlardan kurtarıp
Dirilttiğin mazlum ve esir kavminin çocukları
Her köşe başında yeni bir firavun oldu
Sindirdiğin tanrısını ölgünleştirdiğin Samiri
Çoğaldı dünyaya hükmeder oldu /ya Musa
Sen Tur’a gittiğinde
Azıp nankörlük edenler
Davetinden yüz çevirip önce
Nefislerini ve hevalarını put edinenler
Yine düğmelerini yanlış yerden ilikleyip
Yoldan çıktılar
İnatlarını ve kanlarını kutsayarak senden sonra geleni
Davetsiz sayıp katlettiler ya Musa
Bela üstlerine yağdıkça
/daha çok bela olmak için azdılar ya-
Musa müştekiyim kavminden
Bozdular sana indirileni
Ve iklimleri renkleri
Tohumları bozdular ya Musa
Ya gel Tur’dan boz bu zulmü
Ya da ver asanı biz bozalım bu oyunu