Onların Rüzgarı
Kırık kolun kanadın
Bütün gece ağladın Bu sen değilsin böyle de olmadın Sen zamanında susmaktan yorgun Zamansız isyanlar da Garip bir sürgün Fırtınaları kenetle kalkan kıl yüreğinde Bir kadeh şarap da boğ çığlığını Nereye bu gidiş Sor bir suya yansıyan suretine Susuyor değil mi geçmişin acı izleri Elinden gelen nedir Bir hayra yormak mı düşlediğin geleceği Görmediğin bir varlığa emanet kılmak mı Bu değil dostum İsyanın volkan olmalı Seni sen boğarsın susturursan yüreği Seni sana kıyanlar değil Seni geleceğe inatla duyduğun Direnci dizginlemek yıkar Onların rüzgarı sallar Seni sen vurursun ancak Puştun pusu kurşunu değil FirariDeliMavi DeliGüvercin/ Zöhre Eylem Yıldırım/13/01/2009/İzmir |
hiç gördünmü şair gülleri
o güzelim gülleri
hemen nasıl eğilip bükülüp solduklarını
ya hiç gördünmü şair
kasımpatlarını belki gül kadar
deiller güzel ama
koparılmışlığa inat,
nasılda dimdik
nasılda dirençli
ben kasımpatı oldum
olmaya kararlıyım