Gittin;
Son gülüşün, son bakışın
Son sarılışın ve son...
O gün anlamalıydım aslında
İçime oturan sebepsiz özlemden
Ama yinede konduramadım kalbime
Senden ayrı kalamazdım ben...

Sen gittikten sonra;
Günlerce mutluluk oyunları oynadım
Yüzümdeki tebessümü hiç eksiltmedim
Zorda olsa cevap verdim, bana seni soranlara
Ne yapsam gittiğini söyleyemedim...

Önce kendim inanmalıydım gidişine
Ve de beklemeliydim herkesten gizli
Hep yanımdaymışsın gibi, geriye gelişini
Kulağımda yankılanan sevmiyorum deyişini
Benden başka hiç kimse duymamalıydı...

En kötüsü ise alışkanlıklarım
Günüm senle başlar senle biterdi
Sensizliği anlamayacak kadar senle doluyum şimdi
Ama yinede acıyor içim, kanayan bir yanım var
Aklımda sen, sol yanımda yokluğun var
Zaten hiç uymadı aklım kalbime
Ne seni unutacak aklım,
Ne bu haline dayanacak kalbim var...

Sensizlik senin en acı halin
Seninle yürüdüğümüz boş sokaklardan
Bir an bile kaybolmuyor hayalin
Öyle çok alışmışımki sana
İlk zamanlar yaşayamam sandım
Nefes bile alamazdım sensiz...
Ama bir şekilde yaşıyorum işte
Eğer yaşamaksa bunun adı
Bedenim buz kesmiş kalbim ateşte
İnan kalmadı hiç birşeyin tadı...

Ben senin en çok uykulu halini severdim
Küçük çocuklar gibi konuşurdun benimle...
Sense en çok gülüşümü severdin benim
Gülünce gözlerinin içi gülüyor derdin
O gülüş kayboldu şimdi
Gözlerimdeki sendin ama bilmezdin...
Adım bile başkaydı dudaklarında
Son bir kez duymak için neler vermezdim...
Son isteklerimse bitmek bilmedi
Her defasında bu son dedim kendime
Son bakışım sana gönül gözüyle
Gözlerimden seni son uğurlayışım
Dudaklarım unutsun gözyaşımın tadını
Bu gece son ağlayışım...

Ya sen bitmelisin bende
Ya da ben bırakıp gitmeliyim hayatı
Ya sen çok insafsızsın ya da ben çok anlayışsız
Bir türlü anlamlandıramadım sensiz hayatı
Yüzümdeki sahte gülüşe bir anlam vermeliyim
Seni gizlemedim ama sensizliği gizlemeliyim...


EMRE AKTÜRK