Çok sevdiğim bir kıza yazdım bu şiiri bir gece uyuyamamıştım kalkıp onu düşündüm ve bu şiiri yazdım KAHROLSUN PLATONİK AŞK

Sessisliğimle Başbaşayım

Seni düşünüyordum bu gece
Yazıyordum düşündüklerimi gizlice
Anlatıyordum kağıtlara özlemini sessizce
Kalmıştım hasretinle ben öylece

Anlatamaz ki gece karanlığı seni bana
Söylerim sevdiğimi duvarlara
Dünya dönüyor neden anlamam
Sen yanımda olmayınca...

Hasret benim yüzüme bakan bir ayna
Sensizliğim ise üstümde büyük bir kara
Söylemem korkarım,artık beni anla
Sevdiğim nerdesin sensiz kaldım buralarda

Sensizlik ısdırap duvarları gibi gelir üstüme
Bilirmiyim nerdesin nerelerde kimlerlesin
Sen bana oralardan belki birgün bakarsın
Sevgilim belkide sende bensizliğe ağlarsın

Sen yoksun,belki sonsuzluktasın
Uzatırım elimi,ama tutan sen olmazssın
Kavuşmak zor olsa bile beklermsin?
Ama şunu anla sen yokken buralar çok sessiz

Sana ulaşamıyorum takatim yok
Artık ağlamıyorum gözlerimde yaş yok
Ben sana ulaşamasamda
Ne olur sevgilim sen beni unutma !!!

İsmail Demir