CUMHURİYET TRENİ...
Çocukluğumuzda,
Kara trenler olurdu... O kadar severdik ki onu , Çuf çuf oynamayan yok gibiydi ! Kaldırım taşlarından ray olurdu, O kırık dökük kaldırımlarda , Düşe kalka geçer giderdik... Zevk alırdık attığımız adımlarda ! Şimdiki gibi tren setleri yoktu , Olsa da bizlere bir lükstü... Açıp da oynamak , setler kurmak Öylesine halı üstü, Bizler için sanki hayal kurmak ! Zaten veremez aynı zevki... Büyükler için ise tren, Gurbet demekti... Sanki yuvadan çıkan bir gariban için, Gurbete gidip düşmekti... Raylardaki şakırtılar, Ayrılık içinde darbe demekti. İstasyonlardaki , Ya o saatlerce bekleyiş var ya ! Üzüntüden çok teselli ederdi insanı... Geçmek bilmeyen o saatler, Tehir değil sanki fazladan bir yaşamaktı... Ayrılığı geciktiren o saatler ! Sanki zamanı daha iyi anlamaktı... Belkide zaman içinde zaman bulmaktı. Şimdi trenler metro oldu ! Saatler düştü dakikaya... Raylarda az çok şıkırtı var ama, Fırsat vermez düşünmeye hülyaya ! Sanki bir hayal aleminde gibi, Daha çabuk gidersin oraya buraya... Tren zevki zaten yok ya. "Kara tren gelmez m’ola..." Yeniden bir selam vermez m’ola ! Raylar sanki aynı ray ama, Kara tren bu saatten sonra, Ancak girebilir rüyama... Metro ise otobüs gibi, Kara trene nisbet sanki bir süs gibi... |
Raylar sanki aynı ray ama,
Kara tren bu saatten sonra,
Ancak girebilir rüyama...
Metro ise otobüs gibi,
Kara trene nisbet sanki bir süs gibi,,
kutlarım emeği sevgili dost emeğin saygı değer selam ve sevgimle