KAF DAĞI SAVAŞLARI-2-(MELEĞİM)
ben anladım sen
sevdaya koşuyorsun Leyla ile yarışıp semalara uçuyorsun ulvi gayelerle öndekileri izliyorsun ne vardı elimden tutsam yakışırdı be meleğim alkışlar övgüler ikramlar izzetler saygılar sevgiler seninleyken nerden geldi aklına ayrılığın ıslığı oysa benim her nefesim ve tenim tutuşmuşken ateşine sevgine sevincine nasıl anlamazsın be meleğim hicran göz yaşı nedir diye soruyorsun neşter sızısında hazlara ulaşıyorsun acının güzelliğinde sen kaf dağını aşıyorsun ben sana nasıl ulaşayım lutfet lutfet de tut elimden be meleğim sarılmak ten ve sıcaklık kaynaşmak demedinmi aşkın şerbeti tatlar rayihalar bardağımızda erimedimi nerden bilirdim ben ayrılık zehrini içirmeseydim tutsaydın ağzımı elimi benim sevdiğim sevdiceğim sendin be meleğim bu topluluk bu seslerde ne çalan siren acı acı kalkıyormu tren gardan sımsıkı sarılan sevdalınla ayrılık vaktimi bu an terkmi ediyorsun bu aşkı gidiyormusun bu diyardan yoksa göç vaktimi kuşlarla birlikte uçuyormusun be meleğim ben seninle gelemem sen saydamsın ben hamur kutsalın bir aile orda olmalısın olurmu birlikte nur ile çamur seni seviyorum demeliyim desemde inlesemde ah etsemde ölsemde gitmelisin be meleğim 10-1-2009 |
Gidemeyeceğini bilerek de sevmek...
o leylayla yarışıyorsa sanırım şair de mecnun olmaya aday...
Bugün okuduğum en güzel şiirlerden biri.
Kutladım şairimi...