Öz sensin
Varlık sen
Sensizlik
Gönülleri
Eyledi harab
hasretinle tende
Öttü baykuş sesleri

Sensiz yaşanır mı ey sevgili
Sensiz alınır mı nefes
Sensizlik nasıl bir duygu
Sensizlikte
Candan çıkar mı bir ses

Gecenin bir yarısı
Medine’ye girerken
buram,buram kokladığım
gül kokusuyla
koşarken huzuruna
aşkının ateşi
sarmıştı beni
selam alırken
beni benden alacak
Sesinin tonuyla
gönlüm bayram etti
anam babam sana feda olsun
ey sevgili

bahçene yüz sürerken
başımı kaftanına sürmek
Kara gözlerine
doya doya bakmak
İnci sözlerini
yüreğime kaydetmek
tüm mazlumların sıkıntısı
üzerindeyken
Ay yüzündeki
tebessüme bayılmak
geldi içimden
ey sevgili

ey şefkat nebisi
seni sevenlerden çevirme
pak yüzünü,
çünkü ben
kaybetmişim
hayatı ,ismimi
kendimi ;
bana mesken olmuş
karanlık köşelerin dehlizi
tarlalardaki
fosfor böcekleri gibi
sen gör bendeki sesi
çünkü ben, ancak
senin suffanda bulurmuşum.
Kimliğimi!..... kendimi!...
Lutfet sevgili
sevgili!....
sevgili!....
En sevgili!...
23-11-2009