GENÇLİĞİM
İndiridin kitaplarını raflardan
Görünmez ourdun bakınca dışardan Ne kadar hoşlanabilir bir insan Pürüzlü bir kapağa dokunmaktan, Elinde tuttuğun ne sanki; Gözünden bile sakınıyorsun belli, Nem kokan sayfalarda neler gizli, Ağlayacakmısın yoksa,yapma deli! ’’Angela ’nın Külleri’’ burda işte, Başlayıp üç günde bitirmiştin de Hani yazmaya başlamıştın sende Neler hayal etmiştin kitap elinde Köşesi yırtılmış dağılmış cildi, Bu kitap ne çok etkilemişti seni ’’Çatı’’ o çocuklar rüyalarına bile girdi Nasıl da hayatın bir anda değişti Farkındasın değil mi sen bu değilsin Yeterdi sana kitapların ve hayallerin Ne oldu şimdi nedir bu tedirginliğin Telaşlanma bak tozlu raflarda gençliğin. |
Birinci vazifen, Türk İstiklalini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.
Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegane temeli budur. Bu temel senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni, bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici, bedhahların olacaktır. Bir gün istiklal ve cumhuriyetini müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkan ve şeraitini düşünmeyeceksin! Bu imkan ve şerait, çok namüsait bir mahiyette tezhür edebilir. İstiklal ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle techit edebilirler. Millet, fakr-u zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir.
Ey Türk İstikbalinin Evladı !
İşte, bu ahval ve şerait içinde dahi, vazifen; Türk istiklal ve cumhuriyetini kurmaktır ! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur.
Mustafa Kemal ATATÜRK