5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
742
Okunma
Benim akşamlarım hüzünlüdür
Sabahında güldüremediysem gül yüzlerimi
Çiçekler açtıramadıysam güzel yüzlerinde
Hüznüm buluttur, hüznüm yağmurdur.
Çünkü en zor mesleğin sahibiyim.
Çünkü anneyim.
Tırnaklaya tırnaklaya yollar açıyorum onlara
Canım yanıyormuş, yoruluyormuşum bilmem hissetmiyorum ki.
Kendi adıma yaşadığım pek bir şey kalmadı.
Umurumda değil giden gençliğim, korkum gücümün tükenmesi
Çünkü onlara yetememek endişesindeyim.
Çünkü anneyim.
Ararım büyük ışığı onlar için elimde mumla
Yakalarım tutarım, bazen yanmasınlar diye yanarım.
Umutsuzluğun zerresine izin vermem, yerleşmesin gözlerine
Çünkü onlar büyüyecek, ben göreceğim,
Çünkü anneyim.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz
