Dudağım Ateş... Dudağım Gazze Sokakları...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın And olsun ki
Yetim çocukların parmak uçları Ölüm tarlasında yolunu ararken Gökten inecek ateş, Helak edecek dünyanın yalancı ateşini yayanları... gece... her gece... dudağım ateş dudağım Gazze sokakları karaydı soluduğum nefes karaydı yüreğimde gezinen nefs bir yağmurun ateşine tutuldu şehrim ardını sorma ardına bakma gerisi kıyamet... dedi hiç ölüm olmasa çocuklar piç edilmiş sokaklarda yanmasa okuldan çıkarken ellerine bomba değil çiçekler çelenkler gökkuşağı yağsa... dedim rüyalar hiç varmaz sona hep yarımdır yer yurt sevda adına sürülmüş bu kara oyunda hep masumlar başrolde kan(ı) dökülür, hiç durmaz bela… de bir gün varacak ayakların yüz sürüdüğüm topraklara kanla, ateşle, yarım kazanılacak bu savaş yarınlara durma koştuğun her sokağın duvarında kırmızı bir ağıt bulacaksın benden çocuklara… Yüce Yaradan’ın adıyla… And olsun ki, Yetim çocukların parmak uçları Ölüm tarlasında yolunu ararken Gökten inecek ateş, Helak edecek dünyanın yalancı ateşini yayanları... Gökay Birkan SUCAKLI |
acı hepimizin acısı elden birşey gelmiyor...
tebrikler bu özel şiire.