Artık Anlamı Yok Bu Satırların
Tüm benliğime hakim sevdam
Ağlıyor bir dağın eteğinde şimdilerde, Sürgüne verdim istemesem de Düşüncelerimin ağırlığı katilim oluyor, eziliyorum, Sebebim olan yaşantılarsa Elini kolunu sallaya sallaya hakim oluyor dünyama, Eksik bir yanım öylesine, Yarım bir şey var içimde bir yerlerde Boş yolları arşınlıyorum her gün Kaç bin kez geziyorum aynı sokakları bilmiyorum, Sokak aralarına emanet bırakıyorum sevdamı, Nasır bağlamış ayaklarıma teslim ediyorum rotamı Çünkü bilmiyorum artık nereye gideceğimi, Adresi çoktan silinmiş bir sevdayı arıyorum sanki Son durağım neresi ? Bitmeyecek bu hüzün farkındayım, Ölü bir denizde boğmaya çalışmak benim ki… |
her bırakılan sevdalar sokak aralarında çıkmazlara sürükler,
ve o korktuğumuz ölümlere yaklaştırır
tıpkı sizin dizelerinizdeki...
ölüm deniziyle bütünleşen hasret...
kaleminiz daim olsun.