BİR YOKSUN DAHA
Yokluğun karanlık köşe
Hala çöl telaşında bulutlar, Kazma kürek düşmüş Toprak kara, gülmekte. Mezar taşı dökülmüş Taş isimsiz büzülmüş Yoksun, gecenin ortası Mahsen saklamış hasreti Yokluğunda fırsat bilmiş, Kafiyeleri kurşuna dizmiş, Çık artık, oynamayalım Sen yüzünü aydınlığa götür Göreyim gölgelerini gözlerinin Ellerim seni köşeden alsın Gözlerimde gör ırgat güneşi İşte, bir yıldızın daha düşüşü Feryat figan, ağıt günü Yolların uçurumdan düştüğü Yağmurun cinayet gülüşü Yoksun, hasret gülümsedi Rahminden çığlık yükseldi Doğum sancısı, yine inledi Bir ’yoksun’ daha, merhaba dedi… Şiirin Kızı- 25/11/2006 |
çok güzel bir şiir okudum..
teşekkürler..
tebrikler..