DELİCESİNE YAŞAMAK...
Belki de,
Bir kelebek gibi... O çiçek benim bu çiçek senin, Karışmadığı hiç kimsenin.. Çayırlar , tarlalar arasında , Pırıl pırıl ama sessizce , Yaşamak mıdır delicesine ! Ya da bir güvercin gibi, Uçup kalkıp oradan buraya... Bir ufacık lokma için , Sanki girmiş gibi sıraya , Çırpınıp durmak mıdır Delicesine yaşamak ! Açtığı bir yuvaya, Boyundan büyük kırıntıları Taşıyıp duran karınca gibi... Çalışıp didinip sanki bir arı , Bir içeri bir dışarı.. Çalışıp yorulmak mıdır Delicesine yaşamak ! Ya da insanoğlunun, Hiç ölmeyecek gibi... Farkında değilmişcesine o acı sonun, Gerçeği hiç görmeyecek gibi.. Bir çöpten dahi vazgeçmez iken, Herşeyi bırakıp gitmesi midir Delicesine yaşamak ! İster böcek, ister kuş İsterse insanoğlu... Hepsi bir canlı var oluş ! Sadece kendini var sayıp , Başkalarını hiç umursamayıp , Bilmeyip ne günah , ne de ayıp Sadece kendisi için yaşayıp... Gelip gitmek midir , Delicesine yaşamak ! |