Ey Leyla!
Ey Leyla!
Sen susuzluğumsun Sen çöllerde serabım Sen kuruyan dudaklarımda mühürsün Gel iniver gönül kuyuma Avuçlarında mahzun sevdamız Yudum, yudum içir bana aşkı Tüm kavuşmayan sevdaların sevdası için Ey Leyla! Ben sensiz bu ellerden ne yaparım Aydınlık düşünde güne dilek açarım Doğsun artık senli güneş Yağmur akıtsın buselerini Açılısın yediveren güller Tomurcuk, tomurcuk dal versin Ey Leyla! Sana duyduğum aşk Baharı müjdelerken kâinata Cenneti resim eder gayri, Seni özleyen sözlerim. Kavruldum duy beni! Sevdan uğrunda çöl kumlarına Göm beni Leyla! Ey Leyla! Yaldızlı ışıklarda söyle hasretimi Sen nerdesin! Ya! Öl de bana, Ya da buradayım diye haykır Umut ver yarına dair Ben sendeyken sen şimdi nerdesin? Hiç düşünmedin mi? Bende ki Şu yanık sevdanın Dibe tutmuş kazan karası yüzünü Tarihi süslemiş ezeli âşıklar Ey Leyla! Bir umut bir gün Gelsen bana sevdalar destan yazar Ey güzel Leyla Sen bana? Ben varken lazımdın Anlamı olmaz ki! Hüzün bulutuna ağla artık Beni öldüren sendin Ey Leyla! VEYSEL KIZLARKAYASI |
Sen bana?
Ben varken lazımdın
Anlamı olmaz ki!''
şiir güzel gidiyordu
ta ki finale gelinceye kadar.
bu benim düşüncem tabi.
size de saygı duyuyorum çünkü emek sizin.