Gel üzme sen beni yaktırma ağıt
Elimde bir kalem önümde kağıt
Gönlümde efkarı mest eyle dağıt
Bırak şu inadı bırak be kadın


Çok oldu sev diye peşimden koşan
Gözümden düşüyor gönlümden düşen
Çıkart karaları alları kuşan
Bırak şu inadı bırak be kadın


Mecnun edip beni gezdirme boşa
Kalp değil sendeki benziyor taşa
Maziyi yeniden alalım başa
Bırak şu inadı bırak be kadın


Üç günlük dünyamı eyleme viran
Elbet bir gün gelir ölüme sıran
Kara toprak olur sonunda saran
Bırak şu inadı bırak be kadın


Sensiz bu hayatın yok tadı tuzu
Yetmez mi üzdüğün nemrudun kızı
Ellere güldürme gel yeter bizi
Bırak şu inadı bırak be kadın


Sanma ki pervane olur el sana
Yemin billah zeval verirsin cana
Sevdim amma değer vermedin bana
Bırak şu inadı bırak be kadın


Vuslatın yoluna engeller gerdin,
Nedir bu tafralar nedir bu derdin
Baharda gülleri açmadan derdin
Bırak şu inadı bırak be kadın


Sen kendin söyledin kendin dinledin
Kadir kıymet nedir bir gün bilmedin
İnadım inattır ayak diredin
Bırak şu inadı bırak be kadın


Sitemli sözlerle Veysel’i kırma
Küllenmiş közleri üfleyip durma
Oyalayıp beni boş yere yorma
Bırak şu inadı bırak be kadın

*
04.TEMMUZ.2016.P.TESİ
Veysel KIZLARKAYASI