ölümün bize kestiği biletölümcül bir şarkı mırıldanır dilim aklımın ucundan kaçtı nakaratı vakit gelmiştir der gibiydi son cümlesi. belki trenlere bineriz belki otobüsden ineriz belli mi ki; ölümün bize kestiği bilet?... almayın yüreğimdeki sevgi kırıntılarını gözümün önünden geçiyor kanatlı melekler mecburi bir şey, var gibi, yok gibi gidelim der gibiydi son cümlesi. ıslanmış pencere kenarlarına akıttım yaşlarımı anlamadı hiç kimse anlamadı annem bile... uykuya düşmüşüm bu gece her tarafım kırık dökük kabusların en dibine inmişim ürkmüşüm uyumaktan yarı uyanık kalmışım sabaha sabah ki, ellerimde büyüttüğüm kirli yalnızlık... belki trenlere bineriz belki otobüsden ineriz belli mi ki; ölümün bize kestiği bilet?... |
ve ölüm
ve hayat
ve aramızdaki o
bir yanı çocuk
bir yanı korku çizgi...
ve
bir yanı dönüş...
...