MALUM OLDU VE ÖLDÜM…Elli yılın halkası bedenimde Alnımda çizgilerim Az-dı ve sensizliğim ile çoğaldı Yalnızlığımda dahi seninle güldüm… Eskiden ayrı mekân tutmuştuk Şimdi dünyalar farklı Buradan oraya göç yolu var mı? Gel diyemem sadece beni unutma gülüm… Bu nasıl başlayan yıl böyle Gitmek bahar öncesi Papatyaların kır süslemelerini Görebilmek için bir tohum sin-ime gömdüm… Elli altıda merhaba dedim İki bin dokuz gitme zamanı Duydum yırtılmış bıraktığım anı defteri Sırattan geçemediğime değil de ona üzüldüm… Abdala malum olur derler Rüyamda gördüm Yaşama bağlanan pamuk ipliği koptu Üç mart iki bin dokuz-un sabahında öldüm… Benim için dua okur musun? İnanmam biliyorsun Kimsenin okuyamadığı şiir yaz bana Ben şiirlerimi kendimle beraber gömdüm… İST. / 03.01.09 / 01.00 |
Sevgiyle...şiirlerle kalın
Hâdiye Kaptan