Be Günül...Dertlerimi dertlerime ekledim. Sazım üşür, sözüm üşür be gönül... Yaz günüme kışlarımı ekledim. Canım üşür, kanım üşür be gönül... Renk vermez oldu bahçemde güllerim. Lâl oldu dualar eden dillerim. Gönlüme dost bir vafâkar beklerim. Duam üşür, dilim üşür be gönül... Gel desem ki, gönlüme gelir misin? Karalarda beyazı bilir misin? Gecelerime huzur verir misin? Özüm üşür, közüm üşür be gönül... Hasretimdir çile çile ördüğüm, Her gece rüyalarımda gördüğüm, Leylâ aşkında Mevlâ’yı bulduğum, Aklım üşür, fikrim üşür be gönül... Nankör bir dünyanın mahkumu oldum. Gönlüme ferman yazıldı kahroldum. Cezam kesildi, son mahkum ben oldum. Günüm üşür, gecem üşür be gönül… Yakuphan der ki: Vefâkar dost buldum. O dosttan hem sürûr hem huzur buldum. Önce yandım sonra piştim kavruldum. Beden üşür, ruhum üşür be gönül... Yakuphan |
Saygılarımla,Enver Bilgiç