ÇOCUK ve SAVAŞ
Dünyanın gözü önünde,
Bir çocuğun, Savaşa değiyor elleri. Az ilerde, kanlar içinde Babasının cansız bedeni. Mermiler düşerken, Damla damla eriyor, Çocuğun gözleri… Ve çocuk, Tahta kılıcı elinde, Sesleniyor annesine: “Anne, anlatsana bana, Kudüs fatihi, Selahaddini…” “Selahaddin ki: ne mübarek kumandan idi, Selahaddin ki: Kudüs fetholunana kadar gülmedi.” Dünyanın gözü önünde, Bir çocuğun, Savaşa değiyor elleri… |
Savaş,kin,gözyaşı olmasa.
Ne yazık ki kinle ve savaşla büyüyen çocuklar da gelecekte öğrendiklerini uygular oluyorlar.
Barş ve sevgi ile varolun.
Şiiri ve sizi tüm kalbimle kutluyorum.