ALKIŞLARDIN BELKİ DE
hatırlar mısın ne kadar uğraşmıştın
alfebeyi öğretene kadar? binlerce kez tekrar etmiştin aslında severdin tekrarları akılda kalmayı hep severdin. şimdi hayallerin gerçek oldu keşke görebilseydin giderken yıktığın hayalleri o zaman ayakta alkışlardın kendini ama ben gördüm... gördüm koca bir çınarın yıkılışını yalandan akan gözyaşlarını gördüm ben haklıymışsın ardından üç gün ağlandı annem bile unuttu artık seni anmıyor adını ama ya ben ben unutabilir miyim? yavrum deyişini, sana ölürüm deyişini unutabilir miyim? unutabilir miyim gitmediğimiz fener maçı sözlerini? peki ya şimdi duyduğum zaman birinin ’baba’ deyişini avutabilir miyim kendimi? |