ÖLÜ ÇOCUK TİYATROSU
Biri Bosna, biri Babil diğeri Filistinli,
Yatıyor orta yerde, kefen yok tabutta yok. Üçü de kız çocuğu, saçları kurdeleli, Daha küçük olanda, omuz kopmuş kafa yok. Tabelasından belli, sanki okul burası Bomba düşmüş çatıya, herkes sırada kalmış. Hani çocuk sesleri, hani oyun da ebe, Teneffüse zil çalmamış, sanki hayale dalmış. Çocukları öldüren, senin üvey kardeşin Çünkü efendiniz bir, sistemin aynı adı. Okul, cami, çarşı, köprü bombalayanlar, Ölüyü hesaplamaz, diriyledir inadı. Çocukları öldürmek adamlık mıdır sizce. Sarı öküz meseli tekrardır yaşananlar. Zulme sessiz kalanlar, ortağıdır zalimin. Hani, nerde kocaman vicdanlı inananlar. Hani sen müslümandın, vicdanın vardı senin. Din kardeşin ölürken, yalnız bıraktın onu. Hani zulme karşıydın, imanın vardı senin. Senden cihat beklenmez, bari lanetle onu. Ortadoğu’yu kana bulayan efendiler. Emir kulu buldukça, burada ceset bitmez. Ruhlarını insanlıktan arındırmış köleler, Kahrolsun düzeniniz, adı neyse fark etmez. Saygılarımla. OCAK_2009 Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK |
selametlerle