Hep
Hep nefret ederim senden...
Baktığımda gözlerim yanar, Hemen güçlerim beni satar, Yere yıkılırım!.. O günden sonra, Hep insanlardan kaçarım, Karanlıklarda kayboluşum olursun... Hep nefreti öğrendim senden... Hep kötülük timsaliydin zaten, Dünya`ydı sana yetemeyen, Suçsuzdum ben, Bir süre sonra sen, Taarruza geçersin hemen... Hep farklıydım senden... Sen kendini küçük düşüren, Gözü paradan başka bir şey görmeyen, Sonuçta sendin yenilen... (Bil ki, yaklaşıyor senin için kıyamet, Ben ise acıdan yanmış bir odunun küllerinden ibaret!..) |